Takk fyrir síðast
Fyrst langar mig að þakka kærlega fyrir síðast – í þeirri meiningu að það voru óvenju mörg innlit á síðuna eftir að myndirnar sem Eddi í Tungu sendi síðunni voru birtar. Síðunni var líka deilt óvenju oft og mörg “Like”. Allt hjálpar þetta við að deila boðskapnum….. “ Fljótavík hún rokkar” . En snúum okkur þá að texta dagsins……:
Fellistikan “Fólk”
Ein þeirra fellistika sem eru á heimasíðunni heitir “Fólk“. Þar er ég smám saman að bæta inn umfjöllun – jú einmitt – um fólk sem hefur búið eða á einhvern hátt tengst Fljóti. 🙂
Hvað þarf að hafa búið lengi í Fljóti til að teljast vera þaðan?
Ég hef svo sem ekki myndað mér neina fastmótaða skoðun
á því hvað fólk þarf að hafa búið lengi í víkinni til þess að komast með á þennan fellistikulista. En hér ætla ég að benda á skrif um mann sem aðeins bjó í tæpt ár í Tungu.
Hreppaflutningar
continue
Ljósmynd af hluta af blaðsíðu 12 í MA lokaverkefni Katrínar Guðnýjar Alfreðsdóttur við félagsvísindasviðáskóla Íslands í júní 2012, (með leyfi höfundar).
Jón Sigurðsson Hansson var fluttur á sleða frá Tungu yfir að Hesteyri, ásamt með fjölskyldu sinni, og þá var hann enn ekki orðinn eins árs. Nokkrar heimildir geta þess að um hafi verið að ræða síðustu hreppaflutninga landsins. Ég sel það svo sem ekki dýrara en ég keypti það, og það má reyndar finna skrif í nútímanum sem tala um að enn á þessum tímum megi finna hreppaflutninga.
Það voru erfiðir tímar
Gísli Hjartarson skrifaði minningargrein um nefndan Jón Sigurðsson Hansson að honum gengnum. Gísli skráði á sínum tíma margar skemmtisögur í skruddur sem gefnar voru út og gerði góðlátlegt grín að fleirum sem tengdust Fljótavík, þar á meðal Boggu Venna og Líndal sem var giftur Helgu Hansdóttur.
Þá skrifaði hann eina skemmtisögu um manninn sem hér ert til umfjöllunar, Jón Sigurðsson Hansson. Veljið þennan hlekk til að lesa ……..
